Drie Dagen naar de moezel 09 t/m 11 September 2005   

door Joop Kraan Allemachtig prachtig Zatermiddag 10 september, we staan met zijn allen in het kleine kapelletje op de Zillesberg bij Treis. We  zingen het “Otsje Nas”, kippenvel: zo mooi. Voor de meesten van ons is dit toevallige moment tijdens de  rondrit door de wijnhellingen van Treis-Karden het hoogtepunt van ons weekend naar de Moezel dat  vrijdagmorgen in stralend weer op het station in Emmerich begon. Van  de vrijdag moet natuurlijk de sfeervolle avond in het Weingut Knaup  genoemd worden waar niet alleen eten en drinken goed waren, maar ook de verhalen over de wijn met zoveel “Schwung” werden verteld, dat  we ervan konden genieten en met zang en accordeon echt in de goede  stemming kwamen. Na het ontbijt op zaterdag weer te voet naar Weingut  Knaup van waaruit we op een huifkar vol wijn door de wijnhellingen  werden gereden. Omdat de wijn er toch stond, konden we zingend en  proostend het nuttige met het aangename verenigen. Nadat we – zoals  boven beschreven - in het kapelletje gezongen hadden, kregen we een  prachtig compliment van een mevrouw uit Berlijn die alsmaar zei: “..Wie  ist das denn möglich, so schön, so schön..” ’s Avonds was ze met haar  man en vrienden tijdens de  mis in de kerk van Treis.Het middagprogramma werd gevuld met  een boottocht en een Stadtbummel in Cochem. Met het mooie  weer waren vooral de terrassen in trek. Geen weekend zonder  een representatief optreden. We konden afspraken maken met de  parochie Karden en kregen de gelegenheid de eucharistie  muzikaal te verzorgen. Het werd een mooie viering waarin we konden laten horen waartoe we als Görgelpiepen in staat zijn.Na  het avondeten een gezellige avond met zijn allen op een terras  waar we slechts zachtjes mochten zingen. Hoewel dat tegen onze  natuur ingaat, bleek het juist een uitdaging om ongeorganiseerd  de liedjes tot hun recht te laten komen. Een gezellige avond vol verhalen en gezang…echt in ons straatje.Zondag…de treinreis  naar Emmerich en nog een “galgenmaal” met al de eerste verhalen en plagerijen over de mooie, gekke maar vooral geslaagde dingen van dit door Manfred Frericks  perfect georganiseerde weekend Tot slot: Eén van de liederen over de Moezel zegt dat er aan wijn geen  gebrek is, maar als Görgelpiepen gaan we voor de variant “Oh Mosella” du hast ja nicht nur Wein”, want aan  het weekend in Treis-Karden bewaren we slechts mooie herinneringen: Het was allemachtig prachtig!

“Vriendschap in een melodie, dat is harmonie”